Monday, May 29, 2006

Ég er að koma heim

Að þessu sinni blogga ég ekki frá kaffihúsinu góða eins og venjulega, heldur ofan úr Oakland’s hlíðum þar sem ég dvel um þessar mundir hjá Scott England (já, hann er breskur eins og nafnið gefur til kynna). Eftir að ég flutti út úr I-House hef ég verið á hálfgerðum flækingi milli Þórdísar, mótela og Scott’s, en þessar tvær nætur sem ég eftir að vera hérna held ég að ég dvelji í fjöllunum hjá Scott. Hann er nefnilega að passa villu sem yfirmaður hans á hér í Oaklandsfjöllum, þetta er stærðarinnar hús í skógivöxnum hlíðum með heitum potti og sólríkum veröndum. Svo að ég held að ég verði bara hér í sólbaði síðustu dagana....

Annars var síðasta vika svolíðið stressandi, ég var á harðahlaupum út um allt að leita að einkunum og ritgerðum, auk þess sem ég þurfti að glíma við allt brottfararskrifræðið, borga reikninga og fleira. Það versta var samt bókasafnsdæmið, ég þurfti að ljósrita þessi lifandis ósköp upp úr bókum sem ég hef ekki heima, og vegna einhverrar innsláttarvillu rann bókasafnskortið mitt út í tölvukerfinu þann 21. mai í stað 31. mai eins og stóð á því. Sem hafði það í för með sér að ég þurfti að hlaupa á milli skrifstofa í ca 2 daga til að fá þetta lagað.....

Í tilefni þess að mér tókst að ljúka við allt skrifræðið síðasta föstudag ákvað ég að leggjast í ferðalög um helgina. Ég fór ásamt Scott um Norður-Kaliforníu, þjóðveg 101 í gegnum risaskóga og þjóðveg 1 meðfram strandlínunni. Landslagið á þessum slóðum er ævintýralega flott, soldið eins of firðirnir í Noreigi, þ.e. yfirþyrmandi fallegt en allt soldið eins. Og ég hef aldrei séð stærri tré eða eins mikið af þeim......Ég sofnaði annars alltaf þegar við höfðum ekið í gegnum skóg um tíma, Scott heldur að það hafi kannski verið allt súrefnið.Við höfðum síðan nætursetu í hinum sérkennilega bæ Eureka, sem státar af 28 þúsund íbúum, tveimur dómshúsum, fangelsi, fjórum bail bound fyrirtækjum og óteljandi lögfræðiskrifstofum. Og þetta er bara það sem við sáum á göngu okkar eftir einni götu á leið til kvöldverðar.....Og karlmennirnir í þessum bæ hafa sennilega aldrei séð konur áður, því að ef ég hætti mér ein út úr mótelherberginu okkar störðu þeir á mig eða gáfu mér bibb og vink þegar þeir óku framhjá. Mér leið eiginlega eins og ég væri komin til Spánar eða Ítalíu.

Ég flýg heim um miðnætti þann 31. mai og á víst að lenda þann 1. júní klukkan 14:30 á Íslandi. Ég vona að það verði einhverjir til í bjórdrykkju þarna heima að kvöldi 1. júní eða áður en ég held heim á leið í sveitasæluna. En mér hlakkar svakalega til að koma heim, fá íslenskan mat, íslenskt veður, íslenskt fólk og íslenska bari....Svo, sjáumst næsta fimmtudag!

Saturday, May 20, 2006

Litli heimurinn minn er hruninn....

Enn og aftur verð ég að byrja á því að afsaka langa þögn. Síðustu vikur hafa verið vægast sagt mjög stressandi og því hefur bloggið fengið að sitja á hakanum. Og svo þurfti ég náttúrulega að pakka og flytja út úr I-house.

Þessa stundina sit ég á kaffinu mínu í I-house sökum þess að ég var í svona rebound. Þessi litla vasaútgáfa af veröldinni leystist formlega upp í morgun þegar allir fluttu út og fóru heim. Nema ég sem flutti inn á sófan hjá Þórdísi hér í Berkeley þar sem ég verð uns mér tekst að ákveða hvort ég eigi að flýta fluginu heim eða gerast túrsisti í San Fransisco. Ég er viss um að ég á eftir að sakna allra fyrrum sambýlinga minna sárt næstu daga og borða þessi lifandis ósköp af súkkulaði.....

Síðustu dagar hafa allir verið undirlagðir í pakkerí, og þrátt fyrir að hafa hent þessu lifandis ósköp af drasli og sent allar bækur heim í pósti sit ég uppi með fjórar ferðatöskur. Ég hreinlega botna ekkert í því hvernig ég fór eiginlega að því að eignast 17 pör af skóm....En ég mun líklega bara borga aukagjald fyrir aukatöskurnar, ég held að það sé ekkert svo svakalega mikið. En mikið rosalega er erfitt að dröslast með þær út um allt.

Í gærkvöldi var síðasta partýið hér í I-house, það var svona frumskógarþema og allir hálfberir eða þannig...Og allir náttúrulega að faðmast og grenja algerlega á hvolfi vegna áfengisdrykkju. það voru því þunnir og þreittir einstaklingar sem tékkuðu út klukkan 10 í morgun. Mér tókst einhvernmegin að komast fram úr og yfirgefa húsið, henti töskum í bílinn hjá Þórdísi og brunaði í Íslenskt Eurovision partý í Oakland. Og var bara alveg sátt við úrslitin, frábært hjá Finnunum.

Ég held að ég hafi þetta ekki mikið lengra að þessu sinni, ég er eiginlega bara allt of döpur til að blogga þessa stundina og ætla þessvegna að snúa mér að meira súkkulaðiáti í staðinn....